MUZEUM HISTORYCZNE W LEGIONOWIE POWRÓT
PIŁKA NOŻNA - GALERIA
Pierwsze kluby piłkarskie działały w Legionowie już w okresie międzywojennym. Zgodnie z przekazami ustnymi przy Hucie Szkła "Jabłonna" powstał klub "Echo" (od 1923 r.). Synowie pracowników Urzędu Gminy zrzeszeni byli w KS "Legionówka", a sekcje piłkarskie działały także przy Związku Strzeleckim i w Wojskowym Klubie Sportowym "Wzlot". Po rozpadzie drużyn Strzelca i KS "Legionówka" powstał klub "Fala 1936", którego założycielami byli Stanisław Zygarlicki i Czesław Grabowski. Klub ten istniał jedynie półtora roku, do 1938. Najważniejsza drużyna piłkarska w Legionowie działała przy Robotniczym Klubie Sportowym "Czerwoni". Klub powstał z inicjatywy legionowskiego oddziału Polskiej Partii Socjalistycznej, a dokładniej jego przybudówki młodzieżowej OMTUR (Organizacja Młodzieży Towarzystwa Uniwersytetu Robotniczego). Na jesieni 1930 r. nowy klub zarejestrowano w WOZPN, dzięki czemu mógł przystąpić do oficjalnych rozgrywek w klasie "C". Wśród założycieli legionowskiego RKS "Czerwoni" był Jan Lisowski, Mieczysław Cira, Jan Wieczorek i Stanisław Maj, który został pierwszym prezesem Klubu.
Pierwotne boisko "Czerwonych" znajdowało się przy siedzibie oddziału PPS (w miejscu dzisiejszego budynku zakładu energetycznego przy ul. Chopina).
Pierwszy mecz mistrzowski o punkty rozegrano w kwietniu 1932 r. Na bramce stał wówczas Marian Lisowski, a w polu grali: Edward Wójcikowski, Józef Karpiński, Ryszard Maj, Czesław Olszewski, Edward Olszewski, Józef Prus, Henryk Laskowski, Józef Życzyński, Jerzy Kosński i Władysław Alwas. Przeciwnikiem była żydowska drużyna Klubu Sportowego "Hapoel" z Warszawy. Mecz zakończyła się zwycięstwem "Czerwonych" 8:3. W 1937 r. drużyna awansowała do klasy "B".
W czasie II wojny światowej drużyna nosiła nazwę KS "Legionowo". W tym czasie doszło do niecodziennego meczu z drużyną niemieckich żołnierzy stacjonujących w Legionowie, który zakończył się zwycięstwem Polaków wynikiem 3:2.
Po wojnie, w 1945 r. przy Polskiej Partii Robotniczej w Legionowie zawiązał się Klub Sportowy "Zryw", który bazował na zawodnikach z przedwojennych "Czerwonych". Przy Polskim Stronnictwie Ludowym na ul. Batorego powstał Klub Sportowy "Wici". W roku 1948 doszło do połączenia obu klubów w jeden – KS Związek Młodzieży Polskiej "Zjednoczenie". Po pewnym czasie klub wszedł w skład Zrzeszenia Sportowego "Budowlani" (działającego przy Związkach Zawodowych Budowlanych i Drogowców) i zaczął działać pod nazwą KS "Budowlani" Legionowo. W 1949 r. siedzibę "Budowlanych" przeniesiono na ul. Reymonta. Do 1953 r. drużyna rozgrywała mecze na boisku przy ul. Kwiatowej na Bukowcu A na tzw. Stralo. Ta nazwa to skrót od Strassentransportleitung "Ost" (Kierownictwo Transportu Kołowego "Wschód"), które miało w tym miejscu bazę samochodową w czasie wojny. Już wówczas rozgrywały się na Stralo mecze z niemieckimi i węgierskimi żołnierzami. Na jesieni 1953 r. boisko przeniesiono na nowe miejsce – róg ulic 3 Maja i Kordeckiego.
W roku 1954 KS "Budowlani" zmienili nazwę na Koło Sportowe "Spójnia", a kiedy klub w 1955 r. znalazł się pod patronatem Powszechnej Spółdzielni Spożywców w Legionowie na Koło Sportowe "Sparta". W 1957 r. doszło do kolejnej zmiany miejsca boiska – na Piłsudskiego, na terenie dzisiejszego Liceum Ogólnokształcącego im. Marii Konopnickiej. Po rozpoczęciu budowy gmachu liceum mecze w sezonie 1963/64 rozgrywano na boisku jednostki wojskowej, na tzw. pelotce, tuż za torami kolejowymi na wysokości stacji PKP Legionowo (utworzone w 1923 r.).
Po zrzeczeniu się patronatu przez PSP w 1959 r. nowym prezesem został Jan Szulc, a Klub otrzymał nazwę "Legionovia". Patronat nad Klubem objął Związek Zawodowy Pracowników Przemysłu Włókienniczego, Odzieżowego i Skórzanego – odtąd klub należał do Federacji Sportowej "Włókniarz" z Łodzi.
W 1958 r. Klub otrzymał teren pod budowę obiektu sportowego przy ul. Parkowej. Członkiem Komitetu Budowy Stadionu był ks. Jan Mrugacz, proboszcz parafii garnizonowej. Obiekt rozpoczął działalność 22 lipca 1964 r. Tego dnia "Legionovia" wygrała mecz towarzyski ze "Świtem" Nowy Dwór Mazowiecki.
Jesienią 1968 r. nowym prezesem Klubu został Jerzy Walkiewicz, wiceprezesem do spraw sportowych – Zdzisław Makowski, a II wiceprezesem – Leszek Waś.
W 1973 r. doszło do połączenia Klubu z milicyjnym klubem KS "Gwardia". Prezesem Klubu został wówczas płk Tadeusz Cibor. W 1988 r. w "Gwardii" rozwiązał sekcję piłki nożnej. Piłkarze zostali przygarnięci przez TKKF "Legion" i do rozgrywek w sezonie 1988/89 przystąpili pod nazwą KS "Legion". W 1989 r. drużyna przeszła do Miejskiego Klubu Sportowego "Legionovia".
Kolejni prezesi "Legionovii" od 1957 r. to: Mieczysław Nowakowski, Bogdan Malechowski, Sławomir Kośmicki, Jan Szulc, Bogdan Malechowski, Jan Głowacki, Jan Szulc, Jerzy Walkiewicz, płk Tadeusz Cibor, Zbigniew Wyszomirski, Edward Wrzesiński, Józef Jamiński, Włodzimierz Matejewski, Ewa Scecowicz, Jerzy Wilczyński, Kazimierz Kurnicki, Adam Wilczęga, Sławomir Supa, Leszek Gronau, Witold Zakrzewski, Kazimierz Kurnicki, Janusz Gębarowski.

































Copyright © Muzeum Historyczne w Legionowie.