Okolice Jabłonny w 2. poł. XIX w. były ważnym miejscem rozwoju sportu rowerowego. August hr. Potocki, właściciel majątku Jabłonna w 1886 r. był współzałożycielem, a następnie prezesem Warszawskiego Towarzystwa Cyklistów. Przez jego dobra prowadziły etapy wyścigów rowerowych na trasach Warszawa–Jabłonna–Zegrze. Cykliści rywalizowali na rowerach zagranicznych (głównie angielskich Swift i Pionier), jak i wyprodukowanych w warszawskich firmach Jasieńskiego lub Warehna.
Coroczne otwarcia letniego sezonu w warszawskim klubie cyklistów miały niezwykle uroczysty charakter. Członkowie Towarzystwa spotykali się w swojej siedzibie w Warszawie na rogu ulic Marszałkowskiej i Koszykowej. Na sygnał dany trąbką goście zajmowali miejsca w podstawionych powozach, a cykliści wsiadali na kilkadziesiąt rowerów i bicykli. Całe towarzystwo ruszało do Jabłonny. Tam czekał na gości (nawet do 200 osób) zastawiony stół z obiadem. Do późnych godzin nocnych odbywały się tańce, spacery i fajerwerki.
W latach 30. XX w. sekcja cyklistów działała w Zakładowym Klubie Sportowym Wojskowej Wytwórni Balonów, założonym w 1933 r. z inicjatywy mjr. inż. Stanisława Mazurka. Spod hangaru balonowego na Piaskach ruszały wyścigi kolarskie, których trasy prowadziły m.in. przez ul. Strużańską.
Po II wojnie światowej KS "Legionovia" posiadała m.in. sekcję kolarską, w której tacy kolarze jak Andrzej Zdunowski, Wojciech Tybuchowski, Mirosław Zuchowicz, Stanisław Fluksik przynosili sławę legionowskiemu klubowi nie tylko na szosach Mazowsza.

Kiedy w 1938 roku zorganizowano pierwsze zawody motocyklowe na terenie Legionowa, na starcie stanęło zaledwie 5 maszyn. Ich właścicielami byli członkowie sekcji motocyklowej działającej przy Wojskowym Klubie Sportowym "Wzlot". Założycielem i duszą sekcji był starszy sierżant Bolesław Gliniecki z 2. Batalionu Balonowego. On właśnie w maju 1938 roku zaproponował, aby otwarcie sekcji połączyć z rajdem motocyklowym.
Podczas pierwszego wyścigu uczestnicy mieli do pokonania pięć okrążeń, w sumie ok. 40 kilometrów. Pierwsze miejsce zajął starszy sierżant Ryszard Radoła, jadąc na wysłużonym Douglasie, drugie - legionowski urzędnik, Władysław Świeszkowski, natomiast trzeci był założyciel sekcji, starszy sierżant Bolesław Gliniecki. Zwycięzca otrzymał nagrodę przechodnią, natomiast pozostali zawodnicy - pamiątkowe plakietki.
Rok później, w maju 1939 roku z legionowskiego Rynku wyruszył drugi rajd motocyklowy. O zwycięstwo ubiegało się już ponad dwudziestu kierowców.