Centrum Wyszkolenia Łączności

Publikacja autorstwa Mirosława Pakuły pt. „Centrum Wyszkolenia Łączności” ukazała się w 2009 r. w serii „Zarys historii wojennej pułków polskich w kampanii wrześniowej”, wydawanej przez Oficynę Wydawniczą „Ajaks” od 1989 r. W zeszycie nakreślona została historia polskiego wojskowego szkolnictwa łączności od jego narodzin jako samodzielnego rodzaju wojsk w czasie I wojny światowej, przez okres dwudziestolecia międzywojennego do 1939 r.

Edukacja kadr łączności w pierwszych miesiącach niepodległej Polski skupiona była w Warszawie. Powołane w 1919 r. w stolicy Szkoła Oficerska Wojsk Telegraficznych oraz Szkoła Oficerów Wojsk Radiotelegraficznych, w wyniku reorganizacji połączone zostały w Szkołę Oficerską Wojsk Łączności. Po 13 września 1919 r. szkolenie wojskowych kadr łączności było niemal całkowicie związane z Zegrzem. Przeniesienie go do zegrzyńskich koszar wynikało przede wszystkim z trudności lokalowych w Warszawie, spowodowanych wzrostem liczby słuchaczy. Autor zeszytu przybliża funkcjonujące w Zegrzu w latach 1919-1939: Obóz Wyszkolenia Oficerów Wojsk Łączności (1919-1921), Obóz Wyszkolenia Wojsk Łączności (1921-1923), Obóz Szkolny Wojsk Łączności (1923-1929) oraz Centrum Wyszkolenia Łączności (1929-1939).

Publikacja dostarcza też wykaz komendantów (dowódców) zegrzyńskiego ośrodka, opisuje uroczystości oraz życie pozasłużbowe w ośrodkach szkolenia łączności, na koniec przedstawia udział CWŁ w działaniach wojennych 1939 r.